မယ္ေခြ သုိ႔မဟုတ္ ခ်စ္လွစြာေသာ မမ ဆုမြန္

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေမြးေန႔ေလးျဖစ္ပါေစ ခ်စ္လွစြာေသာ မမ ဆုမြန္

ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ မမႀကီးရဲ႕ အသက္ ၃၁ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔မွာ စိတ္ေအးခ်မ္းပါေစ သူ႕ပခုံးေပၚမွာ တင္ေနတဲ့ တာဝန္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိး ႀကီးႀကီးေတြ ေလ်ာ့က်ပါေစ...သူမ အစဥ္အၿမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလုိ႔ က်မ အၿမဲဆုေတာင္းေပးပါတယ္.

က်မရဲ႕ အမဟာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက က်မအတြက္ေတာ့ ဟီးရုိးပင္. ပိန္ေညာ္ေညာ္ လက္ေမာင္းရုိးကေလးေတြနဲ႔ က်မ အမဟာ တကယ့္ကို ပိန္တာရုိးေလးပါ. အဲ့ဒီ အရုိးပိိန္ပိန္ေလးထဲမွာ ပုန္ကန္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ မတရားမႈကုိ ငုံ႔မခံခ်င္တဲ့စိတ္ လူလူခ်င္းဖိႏွိပ္မႈကုိ လက္မခံႏုိင္တဲ့စိတ္ လူေတြကို လူလူခ်င္း တန္ဖိုးထားကာ အရာရာ သူ႕ခႏၶာေလးနဲ႔ မလုိက္ဖက္ေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ အျပည့္အဝ ရွိပါတယ္. သူ႔ခႏၶာ ပိန္ပိန္ေလးနဲ႔ မလုိက္ဖက္လုိက္ေအာင္ စိတ္ကလဲ ႀကီးလွေသးတယ္.

ငယ္စဥ္ကတည္းက က်မလက္ကုိ ဆဲြပီး အေမ မလႊတ္တဲ့ လမ္းေဘးက ပိတ္ကားေထာင္ျပတဲ့ ရုပ္ရွင္ကုိၾကည့္ခ်င္လုိ႔ အရုိက္ခံပီး သြားရဲတဲ့ အမ. သူ႕ရဲ႕ ေပါင္ပိန္ပိန္ေလးေပၚမွာ ေမာင္ႏွမေတြ လွဲအိပ္ရင္း ပုံျပင္ေပါင္းစုံေျပာျပပီး ညသိပ္ခဲ့တဲ့ အမ. တခုခုအမွားလုပ္လုိ႔ အရုိက္ခံရရင္ အံႀကိတ္ခံတတ္တဲ့ အမ. က်မတုိ႔အတြက္ အေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္လမ္းျပ ေဆာ့နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ကစားတတ္တဲ့ အမ. မတရားတာ မွန္သမွ် ျပန္ခံေျပာရဲတဲ့ အမ. က်မတုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ေတာ့ က်မ အမဟာ သူရဲေကာင္းပါ. အခုေတာ့ အမဟာ က်မတုိ႔ တစ္မိသားစုလုံးအတြက္ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳေနတဲ့သူပါ. ေက်းဇူးရွင္ပါ.

အေမက မမႀကီးကုိ မာသာထရီစာလုိ႔ အၿမဲေခၚပါတယ္. သူမရဲ႕ အရုိးပိန္ေလးနဲ႔ မလုိက္ဖက္ေလာက္ ေအာင္ကုိ သူတစ္ပါးကုိ ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္ျပင္းတဲ့သူ. သူမ်ားအေရးကုိ သူ႕အေရးလုပ္ပီး ဝမ္းနည္းစရာ ရွိရင္ အတူတူငုိပီး. ဝမ္းသာစရာရွိရင္ သူတစ္ထူးထက္ ပုိဝမ္းသာေပးတတ္တဲ့ အမ. သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆုိ အိမ္က လူေတြထက္ေတာင္ ပုိခင္မင္တဲ့ အမဟာ အခုေတာ့ အဲ့ဒီစိတ္ဓာတ္ေတြ တစ္ဝက္ေလာက္ ေလ်ာ့က်ေနပီဆုိရင္ေတာင္မွ မမႀကီးမွာ သူမ်ားအေရးကို တုိ႔အေရးလုပ္ခ်င္စိတ္ ရွိေနတုန္းပါပဲ.

အဲ့လုိ စိတ္ထားေတြေၾကာင့္လဲ တခါတေလ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သူ႕ေစတနာကုိ အေစာ္ကားခံရတဲ့ အခါေတြတုိင္း သူမ်ားတကာထက္ သူက ပုိပီး ထိခုိက္ရွလြယ္ျပန္ေရာ. ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္ အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာလဲ ျပန္ပီး ဝမ္းနည္းတတ္ျပန္ေရာ. က်မ အမဟာ ပါးစပ္ကသာ မာေက်ာသေယာင္ သူေျပာတတ္ေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕ အတြင္းစိတ္က သိပ္ပီး ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕တတ္တယ္.

ငယ္စဥ္ကတည္းက မိသားစုအေရးကို ေစ်းဗန္းေခါင္းရြက္ပီး ကူညီေျဖရွင္းတတ္တဲ့ အမဟာ တကၠသုိလ္တက္ေနစဥ္အခ်ိန္တုန္းကလဲ အစားဆင္းရဲ အေနဆင္းရဲခံပီး တကၠသုိလ္ေက်ာင္းကုိ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ထဲ ေသာက္ပီး တက္ခဲ့တဲ့ အမပါ.

၁၉၉၆ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပုံ စတင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အမက လက္ေမာင္းပိန္ပိန္ေလးကုိ မကာ မကာနဲ႔ တုိ႔အေရးဆုိခဲ့လုိ႔ ေထာင္ထဲေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အိမ္ကုိ ဒုကၡေပးဖုိ႔ သူ အမ်ားႀကီး စဥ္းစားခဲ့တယ္.. ဘယ္ေလာက္ပဲ အခက္အခဲေတြ႕ေတြ႕ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္မွိတ္ခံခဲ့တတ္တဲ့ အမဟာ သူ တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနရစဥ္တုန္းကလဲ ဂ်ီေတာ့ကေန စကားေျပာတုိင္း စိတ္ဆင္းရဲစရာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ စကားတစ္ခြန္းမွ သူမေျပာခဲ့ဘူး. ဒုကၡေတြ မွန္သမွ် သူ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္မွိတ္ခံခဲ့တတ္တဲ့ အမဟာ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ သူ စိတ္မေအးႏုိင္ေသးပါဘူး.

သူ သတင္းေထာက္လုပ္ေနစဥ္အခ်ိန္တုန္းကလဲ တစ္ေနကုန္ လမ္းေပၚမွာ ေနပီး ရွပ္အက်ၤီ ရွည္ရွည္ဖားဖားႀကီးကုိ ဝတ္ ေဘးမွာ ကခ်င္လြယ္အိတ္ကုိ တရြတ္ဆဲြလြယ္ပီး တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခမ္း လမ္းေဘးက မုန္႔တီတစ္ခြက္ လက္ဖက္ရည္ အခြက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဘဝကုိ တရြတ္ဆဲြ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္.

ညႀကီးမုိးခ်ဳပ္တဲ့အထိ လမ္းေပၚမွာရွိေနတဲ့ အမကုိ အေမေရာ အေဖေရာ မအိပ္ႏုိင္ဘဲ အိမ္ေရွ႕လမ္းမေပၚကေန ေမွ်ာ္ေငးခဲ့ရဖူးတဲ့ ေန႔ေတြ မေရႏုိင္ေပမဲ့ အခုအခ်ိန္အထိ အေမေရာ အေဖပါ အိမ္ေရွ႕ျပတင္းေပါက္ကေန ဟုိးအေဝးကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ေငးပီး အေဝးေရာက္ သမီးတစ္ေယာက္ ရပ္ေဝးေျမျခားမွာ ဘယ္လုိမ်ား ေနရွာမလဲ ပူပင္ရွာေလရဲ႕.

အၿမီးရွည္သလုိမ်ဳိး လမ္းရွည္တဲ့ အမကုိ အေမနဲ႔ က်မက တညီတညြတ္တည္း ေပးခဲ့တဲ့ နာမည္က မယ္ေခြ ပါ. အမ အျပန္မုိးခ်ဳပ္တဲ့ ညေနတုိင္း အေမက အိမ္ေရွ႕ကေန ထြက္ေမွ်ာ္ေနတတ္ပီး မယ္ေခြ တစ္ေယာက္ေတာ့ ဘယ္ေျခဆန္႔ေနလဲ မသိဘူး..

ျပန္လာပါပီ ကုန္းကုန္းကုိင္းကုိင္းနဲ႔... မ်က္မွန္နဲ႔ဆုိေတာ့ လမ္းက ဂလု ဂလက္ေတြကို မျမင္ရလုိ႔ ကုန္းပီး ေလွ်ာက္လာတာပါ. လြယ္အိတ္နဲ႔ လူနဲ႔ တစ္လမ္းလုံးအျပည့္ ေျခခ်နင္းလာတဲ့အမကုိ ျမင္မွ အေမက အိမ္ထဲ ဝင္ပီး... အိမ္ထဲ လွမ္းဝင္လာတဲ့ အမကုိ ဆူဆူပူပူ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ၾကည့္တတ္တယ္. ခုနက စိတ္ပူပင္ေနတဲ့ အေမဟာ အမမ်က္ႏွာကုိ ျမင္လုိက္တာနဲ႔ ေအာ္တုိမစ္တစ္ ေျပာင္းလဲသြားတာပါ.

ဘာဟင္းခ်က္လဲ လုိ႔ ေမးတတ္တဲ့ အမကုိ အေမ စိတ္ဆုိးတုိင္း ပဲဟင္း လုိ႔ ေျဖလုိက္တာနဲ႔ ထမင္းပန္းကန္ကုိ လက္နဲ႔ေမႊပီး မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ကာ ထမင္းစားတတ္တဲ့ အမကုိ အေမက စိတ္ဆုိးရင္ အၿမဲ ပဲဟင္းခ်က္ေကၽြးတတ္ပါတယ္. ဒါေပမဲ့ သူမ ေထာင္ထဲမွာ ရွိစဥ္တုန္းကေတာ့ ပဲဟင္းကုိပဲ အဓိကထား စားရတာပါ. အဲ့အခါ ဘယ္လုိမ်ား စားရွာမလဲ မသိဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ အေမက မ်က္ရည္တစမ္းစမ္း ရွိတတ္တယ္. အေမနဲ႔ အမက အၿမဲ တက်က္က်က္ ရန္ျဖစ္တတ္ပီး ခြဲေနရင္လဲ မ်က္ရည္ေလးတစမ္းစမ္းနဲ႔ အလြန္အမင္း ခ်စ္ခင္တတ္ၾကတာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အျပင္ မရွိပါဘူး.

အမကုိ သိပ္ခ်စ္တဲ့ အေဖကေတာ့ အမ ဘာလုပ္လုပ္ ေထာက္ခံတတ္တယ္. ငါ့သမီးႀကီးကလုိ႔ အၿမဲေျပာတတ္တဲ့ အေဖ့ရဲ႕ေလသံထဲမွာ အၿမဲ ဂုဏ္ယူတဲ့စိတ္ရွိပါတယ္.

အမ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေထာက္လွမ္းေရးေတြေခၚလုိ႔ သြားရတဲ့ အေဖ့ကုိ ‘ကုိယ့္သားသမီးကို ႏုိင္ေအာင္ မထိန္းႏုိင္ဘူး ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိလဲ ေထာင္ထဲ ထည့္ပစ္လုိ႔ရတယ္’ လုိ႔ သားအရြယ္ ေထာက္လွမ္းေရးက ႀကိမ္းေမာင္းတာ ကုိ အေဖက မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ဘဲ

‘ေအး ငါ့အသက္ ၆၀၊ ဝန္ထမ္းႏွစ္ျပည့္ပင္စင္ ၃၂ ႏွစ္တိတိ ရွိခဲ့တာ မင္းတုိ႔ေထာင္ထဲ ထည့္မယ္ဆုိလဲ ထည့္လုိ႔ရတယ္..ငါ့သမီးကုိလဲ ငါ ဂုဏ္ယူတယ္ သူလုပ္ႏုိင္တာကို သူလုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္. မင္းတုိ႔ လုပ္ႏုိင္တာကုိလဲ မင္းတုိ႔လုပ္ၾကေပါ့’လုိ႔ ျပန္ေျဖခဲ့ဖူးတယ္.

မုိးရြာရင္ မိုးေတြ တအားၿခိမ္းရင္ အရမ္းေၾကာက္တတ္တဲ့ အမကုိ သတိရတုိင္း အိမ္မွာဆုိရင္ အေဖက မုိးရြာလုိ႔ မုိးၿခိမ္းပီဆုိတာနဲ႔ က်မတုိ႔ညီအစ္မ ျခင္ေထာင္ေဘးကုိ အေျပးေရာက္လာရင္ လာ… မလာရင္ အမက အေဖ အေမ ျခင္ေထာင္ထဲ အတင္းတုိးဝင္ပီး ပုန္းတတ္တယ္. အခုေတာ့ အမ တစ္ေယာက္ တည္း မုိးေတြျခိမ္းရင္ ဘယ္လုိမ်ားေနရွာမလဲဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ မုိးတအားၿခိမ္းတဲ့ည မုိးေတြ တအားရြာတဲ့ ညဆုိ အေဖတစ္ေယာက္တည္း ဧည့္ခန္းမွာ ငူငူႀကီးထုိင္ေနတတ္တယ္.

အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ က်မလဲ အမကုိ အျပည့္အဝ အကူအညီ မေပးႏုိင္ေသးပါဘူး. ကုိယ့္ေျခေထာက္ ေပၚ ကုိယ္ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ က်မအတြက္ အားကုိးရာကေတာ့ မမႀကီးပါပဲ. ေမာင္ႏွမတစ္ေတြရဲ႕ ‘မမႀကီး သိလား ညီမေလးကေလ….. မမႀကီး သားကေလ သားက….. အေဒၚ အေဒၚ့ မီးမီးက ဟုိဟာလုိခ်င္တာ သိလား….. ဒါေလးေရာပဲ’ အဲ့လုိမ်ဳိးေတြ ပူဆာေနတုန္းပဲ ပူဆာခ်င္တုန္းပဲ.

ဘယ္အရာမဆုိ ကုိယ့္ဟာကုိ လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားေနလဲ မမႀကီးကုိေတာ့ အားကုိးေနတုန္းပဲ အားကုိးခ်င္တုန္းပါပဲ. ဒီလုိမ်ဳိးေတြနဲ႔ မမႀကီးလဲ သူ႕အတြက္ဆုိတာကို မစဥ္းစားႏုိင္ေသးဘဲ အိမ္အတြက္ မိသားစုအတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ …အတြက္ … အတြက္ … အတြက္ေတြ မ်ားေနေပမဲ့လဲ အခုအထိေတာ့ သူလုပ္ႏုိင္သေလာက္ သူလုပ္ေနတုန္းပါပဲ. လုပ္ခ်င္ေနတုန္းပါပဲ.

အခုေတာ့ အရင္တုန္းက နံပိန္ကေလးနဲ႕အမဟာ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ တစ္ေနကုန္ထုိင္ေနရင္းနဲ႔ ဗုိက္ပူနံကားေလး ျဖစ္ေနပါပီ..

ထမင္းဟင္းထက္ မုန္႔တီ မုန္႔ဟင္းခါး ၾကာဇံခ်က္ ဒါေတြပဲ ခ်က္ခ်က္စားတတ္တဲ့ အမဟာ တခါတေလ သူ႕ဘာသာ သူ ခ်က္စားတာထက္ သူမ်ားခ်က္ေကၽြးတာ အေမ ခ်က္ေကၽြးတာကုိ စားခ်င္တယ္လုိ႔ ေျပာတုိင္း က်မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္.

အေမ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ ထမင္းဟင္းနဲ႔ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္နီးပါး ေဝးေနရတဲ့ အမဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ သူခ်စ္တဲ့ တုိင္းျပည္ သူခ်စ္တဲ့ မိသားစုနဲ႔ ထမင္းအတူလက္ဆုံစားႏုိင္မယ့္ ေန႔ေလး အျမန္ေရာက္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ က်မ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း အျဖစ္ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္ ခ်စ္လွစြာေသာ မမႀကီးေရ………….

ျပည့္စုံ (၂၈-၈-၂၀၀၉၊ ၁၁း၀၀ pm)