အေရာင္မဲ့ အထၳဳပၸတၱိ

အေမေရ
ဇာတိၿမဳိ႕ကေလးမွာ မုိးေတြသည္းေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက
အဓိပတိဖြား သမီးကုိ ေလာကႀကီးထဲ အေရာက္
အေမ ပုိ႔ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ေနာ္
ဖြားရခက္တဲ့ သမီးက
ေျခအစုံပစ္ ေလာကႀကီးထဲ ဇြတ္ဝင္ခဲ့တယ္ေလ
နီတာရဲ သမီးေလးကုိပုိက္ပီး
အိမ္ေခါင္ရဲ႕ မုိးယုိေနတဲ့တုိင္ေတြၾကား
အေမ ဗ်ာမ်ားေနခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္

အေမေရ
ဇာတိၿမဳိ႕ကေလးကုိ ခြာပီး ၿမဳိ႕သစ္ကေလးဆီ အလာလမ္းမွာေရာ
စစ္ကားႀကီးေပၚက ပစၥည္းထုပ္ေတြရဲ႕ၾကား
အိမ္ေဟာင္းေလးက ပစၥည္းအတုိအထြာေတြနဲ႔
ကေလးေျခာက္ေယာက္လက္ကုိဆဲြ
အေမ အံခဲပီး လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ေနာ္
ေလးတုိင္စင္ေဆာက္ထားတဲ့ တဲကေလးနံေဘးမွာ
စိတ္ဓာတ္ေတြ အလံထူပီး
အေမ မယုိင္မလဲ အားတင္းေနခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္

အေမေရ
မုိးေတြသည္းေနတဲ့ ေျမနီလမ္းေလးေဘးကေန
အမုိးအကာမလုံတဲ့ ေတာေက်ာင္းကေလးဆီ
ယုိင္နဲ႔နဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
ေျခေခ်ာ္လဲသြားေစမယ့္ ရႊံ႕ဗြက္ေတြၾကား
စာသင္ဖုိ႔ သြားေနတဲ့
သမီးကေလးရဲ႕မုိးကာအဝါေလးကုိ
တဲအိမ္ကေလးရဲ႕ တံစက္ၿမိတ္ေဘးကေန
အေမ ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္

အေမေရ
အပ်ဳိေဖာ္ဝင္စ အရြယ္ စကားနည္းတဲ့သမီးက
စိတ္ကူးေတြ အတည္ႀကီးေတြး
ေဂါက္ေတာက္ေတာက္ဥာဏ္ေလးနဲ႔
ကတၱရာပုံးဖက္ ေလးနက္တဲ့အေတြးေတြ
အေရွ႕လဲ မတုိး အေနာက္လဲ မေရာက္
လူတြင္က်ယ္မလုပ္ဘဲ ခပ္ကုပ္ကုပ္ေနခဲ့တုန္းက
စကားနည္းတဲ့သမီးေလး
အေမ့နံေဘးမွာ အားကုိးရာေလးလုိ႔ အၿမဲေျပာခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္

အေမေရ
အရြယ္ေရာက္စျပဳလာတဲ့ သမီးကေလ
စားဝတ္ေနေရး ကူညီဖုိ႔အေတြးနဲ႔
ေလာကရဲ႕ ဘဘာဝအထာေတြကုိ မသိေသးဘဲ
ေလွကားထစ္လုိ အေက်ာ္အတက္ အခြအဆင္း
လုပ္ငန္းခြင္ထဲ အစ အဝင္မွာပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္
စိတ္ကူးေတြ အကုန္ေနာက္ခဲ့ဖူးတယ္
ခ်ည့္နဲ႔ေနတဲ့ အေတြးနဲ႔ အားငယ္ေနတဲ့ သမီးေလးကုိ
ဒါ ဘဝပဲလုိ႔ အေမ အားေပးခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္

အေမေရ
လမ္းေပ်ာက္ေနေပမဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနဆဲ သမီးအတြက္ေလ
ေက်ာခ်င္းကပ္သူငယ္ခ်င္းရလုိ႔ ေက်နပ္ခဲ့သမွ်
ရင္ခ်င္းအပ္ ခါးကုိဖက္ပီး
ေနာက္ေက်ာကုိ ဓားနဲ႔ထုိးသြားတယ္ အေမ
အေတာင္အလက္မစုံေသးေပမဲ့
အျမင့္ပ်ံခ်င္တဲ့ သမီးကေလ
ေမြးရပ္ေျမကုိခဲြ
စိတ္ကူးေတြထဲ အေတာင္ပံေတြ တပ္ခဲ့တုန္းက
အေမက မ်က္ရည္ဖုံးေပမဲ့ အေပ်ာ္ဆုံးျဖစ္ေနခဲ့မွာပါေနာ္

အေမေရ
သမားရုိးက် မိန္းမဘဝကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတဲ့သမီးကေလ
အေဖာ္မင္ေပမဲ့ မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရဖူးတဲ့ လူငယ္သဘာဝတုန္းကေတာ့
ေလွ်ာ္ပင္လုိ ဖမ္းဆုပ္ခ်င္စရာ
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ ႏွလုံးသားထဲ ေကာက္ရခဲ့ဖူးပါရဲ႕
အခုမ်ားက်ေတာ့ေရာ..
ရစ္ေႏွာင္ထားဖုိ႔ မလုိအပ္ေပမဲ့
လက္ရွိရဲ႕ အခ်စ္ကုိပဲ အရူးအမူးအေတြးနဲ႔ ခ်စ္ေနမိဆဲဆုိတာ
အေမမ်ားသိရင္ အေမ့ထက္ ပုိခ်စ္သူကုိ ရွာလုိ႔ ဝမ္းနည္းေနမလားေနာ္

အေမေရ
ေခတ္မီတုိးတက္ေနတဲ့ ၿမဳိ႕ႀကီးျပႀကီးထဲ
သမီးရဲ႕ညခင္းမွာ မသာတဲ့ လမင္းကုိ
မလင္းတလင္း ၾကယ္အစင္းရဲ႕ အလင္းေတြအားကိုးပီး
အေမ့ရဲ႕ ညခင္းမွာ လမင္းသာေနမွာပဲလုိ႔
အားအင္ေတြ ေမြးခဲ့တယ္ အေမ
အမ်ားညီ ဤကုိ ကၽြဲမဖတ္ရတဲ့ ထုံးစံေတြထဲမွာ
သမီးကေတာ့ေလ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ဇဲြအျဖစ္ေျပာင္းပီး
အဆင္ေျပတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းစကားနဲ႔
အေမ သမီးရဲ႕သတင္းၾကားရရင္ ေပ်ာ္ေနမွာပါေနာ္

အေမေရ
အေမခ်က္တဲ့ ထမင္းဟင္းကုိ လြမ္းေနတုိင္း
အပုိအသုိင္းအဝုိင္းခ်ဲ႕ထားတဲ့ ညစာထမင္းဝုိင္းေတြထဲ
သမီးကေလ
အေမ မႀကဳိက္တဲ့ ေျခေလးေခ်ာင္းအသားေတြ
အေမ မႀကဳိက္ ဘုရားမႀကဳိက္တဲ့ အခ်ဳိရည္ေတြ ေသာက္ပီး
အေမေရလုိ႔ စိတ္ကူးထဲ တပီး
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ ညည္းမိတုိင္း
မ်က္ရည္ေတြ ညတုိင္းဝုိင္းမိတယ္ အေမ
အေမမ်ားသိရင္ မခ်ိတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ ဝမ္းနည္းေနမွာေနာ္

အေမေရ
အသက္ပဲႀကီးလာတဲ့ သမီးကေလ
အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ ငယ္က်င့္စရုိက္ေတြ
မေျပာင္းလဲေသးဘဲ ေတြေဝေနတုန္းပဲ အေမေရ
သံႏၷိဌာန္ေတြ ေလးေလးနက္နက္ခ်
ဆုံးျဖတ္ရခက္တဲ့ စကားလုံးလွလွေတြနဲ႔
ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ အေတြးေတြကုိပဲ ေတြးပီး
ေႏွာင္တြယ္ေနတဲ့ အဝန္းအဝုိင္းေလးမွာတင္ကုိ
အခုအထိေလ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ အေတြးေတြ
ဟုိးအျမင့္ကုိ ထပ္ပ်ံသန္းခ်င္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔
စိတ္ကူးေတြ ႏွစ္ခြေတြးေနမိတုန္းပါပဲ အေမ…..

ျပည့္စုံ
(၁၆-၃-၂၀၁၀၊ ၅း၅၈ pm)