Wednesday, August 11, 2010

အနာ

ဘယ္လုိပဲ ကုိယ့္စိတ္ေတြကုိေျဖေျဖ
မေျပတဲ့ အညဳိးေတြပဲ ထပ္တုိးလာတယ္
က်ားနာခဲ ခဲသလုိပဲတဲ့
တခါတည္း ရင္ကုိခဲြ
အသဲကုိဆဲြႏႈတ္ပစ္လုိက္တယ္
ေသခါမွ ေသေရာ..
အနာရာ ဗလပြနဲ႔
ေလာကကုိက အထာမက်ခဲ့ဘူး..

ျပည့္စုံ
(၁၁-၈-၂၀၁၀၊ ၃း၁၀ pm)
Posted by အေနာ္
at 1:31 AM Labels:

7 comments:

  1. အျဖဴေရာင္နတ္သမီးAugust 11, 2010 at 5:00 AM

    စိတ္ထြက္ေပါက္အၿဖစ္ ကဗ်ာေတြစပ္ရင္း...
    ေဝဒနာေတြ ေၿပေပ်ာက္ႏိုင္ပါေစ..ေမာင္ေလးေရ။

    အဆင္ေၿပပါေစ...။

    ခင္မင္စြာၿဖင္႔
    (အမ..nan_ma_wa)

    ReplyDelete
  2. ahphyulayAugust 11, 2010 at 6:05 AM

    ရင္မွာ ဒဏ္ရာ ေတြ ဗလပြ နဲ ့ ဆိုပါလား။
    ဆုပ္ကိုင္ထားမိတဲ ့ အရာ တစ္ခု က ကိုင္ဆုပ္ ထားမိသေလာက္ ဆိုက္ထုပ္ထားရတဲ ့
    အား ပမာဏ ဆိုတာ ရွိစၿမဲ ပါပဲ။
    ေၿဖေလွ်ာ ့ လႊတ္ခ် ၾကည္ ့လိုပ္ပါလား....

    ReplyDelete
  3. ေႏြဆူးလကၤာAugust 12, 2010 at 6:11 AM

    ေလာကကို အထာမက်တာ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး .

    ReplyDelete
  4. ျဖဴAugust 14, 2010 at 2:46 AM

    အထာမက်တဲ့ ေလာကကို ခဏခဏျပန္ခ်ထားခဲ့ခ်င္တာ.. သူကမေနခဲ့ဘူးဆိုလို႔..

    ReplyDelete
  5. သုခုမေလဒီAugust 15, 2010 at 9:35 AM

    အနာေတြေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ပါေစ ျပည့္စံုေရ...။

    ReplyDelete
  6. purplemayAugust 21, 2010 at 7:30 AM

    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္....ဒီမွာခ်ေရးလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲနည္းနည္းေတာ့ေပါ့သြားမွာေပါ့....။
    ငါ့ညီမေလး ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ....။

    ReplyDelete
  7. AnonymousJanuary 7, 2012 at 3:01 PM

    Nice one!

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)