အခ်စ္မွာ
နာၾကားဖုိ႔ ႏွလုံးသားတစ္စုံရွိသလုိ
နာဖ်ားဖုိ႔လြယ္လြန္းတဲ့ ႏွလုံးသားတစ္စုံလဲရွိတယ္
စိတ္ေတြဆုိတာ
အတိတ္တစ္စကုိ ဖမ္းဆုပ္လုိက္ေပမဲ့
မမွီေတာ့တဲ့ ရထားတစ္စင္းလုိ
ဝင္ခ်ိန္မွန္ေပမဲ့ ထြက္ခ်ိန္ျမန္လြန္းလွတယ္
ျဖဳတ္ဆုိ ဝင္လာလုိက္တဲ့ အတိတ္တစ္စဟာ
အေတြးတစ္စအေနနဲ႔
ကဗ်ာတစ္ပုိင္းတစ္စကုိ ဖန္တီးတယ္
ရင္းႏွီးလြယ္တဲ့ စကားလုံးေတြက
ဒီကဗ်ာက်မွ ကေမာက္ကမျဖစ္ရေတာ့တယ္
အရာရာဟာ အမွတ္တရေတြအေနန႔ဲရွိေနေတာ့
အမွားအရပ္ရပ္ကုိလဲ ငါရွာေတြ႕ခဲ့တာေပါ့
သိပ္ခ်စ္လြန္းတ့ဲအမွားနဲ႔
မခင္တြယ္တတ္တဲ့ တရားေတြက
လမ္းခဲြဆုိတဲ့ စကားကုိပဲ
အေကာင္အထည္မရွိတဲ့ ျပဒါးလုိ
ရင္ဘတ္အေဟာင္းထဲက ဒဏ္ရာေတြကုိ
ရင္ဘတ္ခ်င္း ေျပာင္းထည့္လုိက္တယ္
တကယ့္အသစ္ပါဗ်ာ
ဘုရားစူးပါေစ့ရဲ႕
အဲ့ဒီႏွလုံးသားမွာ ခ်စ္တတ္တဲ့ခံစားခ်က္ပါမလာခဲ့ဘူး....
ျပည့္စုံ
(၂၈-၈-၂၀၁၀၊ ၁၂း၁၀ am)