မသိျခင္းမ်ားစြာ

ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘဝကေတာ့ မသိဘူး ဟု ေျပာသည့္စကားမ်ားသည္ အလြန္ရုိးသားၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အမူအက်င့္မ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႀကီးရင့္လာေသာ အခု အသက္အရြယ္တြင္ေတာ့ မသိဘူး ဟု ေျပာလုိက္သည့္ စကားတစ္ခြန္းသည္ ကုိယ့္ရဲ႕လက္ရွိျဖစ္တည္ေနမႈေတြကို မသုံးသပ္ မဆင္ျခင္ေတာ့ဘဲ စိတ္ထဲရွိသေလာက္ အထင္အျမင္အေသးခံလုိက္ရျခင္း ျဖစ္သည္..

မသိဘူး ဆုိသည့္ စကားတခြန္းႏွင့္ မဆုံစည္းခ်င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ လက္ေတြ႕ဘဝႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာ တခ်ဳိ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ဇြတ္အတင္း နားလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရေတာ့သည္။ သု႔ိအားျဖင့္ က်မတုိ႔ေတြသည္ ဟန္ေဆာင္ ေကာင္းေသာ သူမ်ား ျဖစ္လာၾကေလသည္..

အဲ့ဒီခံစားခ်က္ဟာ ဘာႏွင့္တူသလဲဆုိရင္ေတာ့ လက္သီးဆုပ္ထဲမွာ ရွိမေနသည့္ အရာကုိ အျခားသူမ်ား ယုံၾကည္ေအာင္ ၾကြားဝါျပရေသာ ကေလးတေယာက္ႏွင့္သာ အလားသ႑ာန္တူသည္..

ရုပ္ရွင္ကားေကာင္းေကာင္း တကား ၾကည့္ခဲ့ရေသာ က်မအတြက္ ဝမ္းသာအားရ တျခားသူကုိ မွ်ေဝလုိက္တဲ့အခါမွာ သူျပန္ေျပာလုိက္ေသာ ေအာ္စကာဆုဝင္ ဇာတ္ကားမ်ားစြာကုိ မသိခဲ့သျဖင့္ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ေတြ ဖီလင္ေအာက္ခဲ့ရသည့္ အႀကိမ္ေရ မ်ားစြာ ႀကဳံခဲ့ရသည္.. ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာပင္..

အခု အသက္အရြယ္အထိ က်မ ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ စာအုပ္မ်ားစြာထဲမွာမွ သူတုိ႔ေျပာေသာ စာအုပ္မ်ား၏ ေခါင္းစဥ္ကုိ မဖတ္မိေသာ က်မအဖုိ႔ အရာရာဟာ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ခဲ့ၿပီ..

ဘယ္လုိခံစားခ်က္မ်ဳိးလဲလုိ႔ ေမးမွာပင္..

ေျပာျပဖုိ႔ ခံစားခ်က္ မရွိေတာ့ေသာ သူအဖုိ႔ သူတုိ႔ဖတ္ဖူးေသာ သူတို႔ ၾကည့္ဖူးေသာ အရာမ်ားစြာကုိ အရူးသဖြယ္ လုိက္လံၾကည့္ရႈခဲ့ေသာ က်မအတြက္ အရာရာဟာ လုိက္မမွီႏုိ္င္ေတာ့..

အယ္ ဒါေလးေတာင္ မလုပ္တတ္ဘူးလား.. ဟင္းဟင္း .. ေလွာင္ရီသံေအာက္တြင္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္ထဲက ေကာ္ဖီကုိ ေကာ္ဖီခြက္ငယ္ထဲ ဘယ္လုိထည့္ရမလဲ မသိ ေခါင္းရႈပ္ေနေသာ က်မအတြက္ အားကုိးဖြယ္ရာပင္.. ေသာက္ခဲ့ေသာ ေကာ္ဖီရဲ႕ အရသာ ခါးခါးေအာက္မွာ က်မ ခံစားခ်က္ေတြလဲ ခါးသြားခဲ့ဖူးသည္..

မွန္တံခါးတခ်ပ္ကုိ ဆဲြရမလား တြန္းရမလား မၾကာခဏ ေဝခဲြ မရတတ္ေသာ က်မရဲ႕ ရင္ခုန္သံတြင္ မရုိးသားမႈ အမ်ားအျပား ပါဝင္ေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္.. ဘဝရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္မ်ားစြာထဲမွာ မွန္တံခါး တခ်ပ္ဟာ ဆဲြရမလား တြန္းရမလား မသိျခင္းသည္လည္း အႀကီးမားဆုံး လုိအပ္မႈတခုျဖစ္ေၾကာင္း တခ်ဳိ႕သူေတြေၾကာင့္ သိခဲ့ရေတာ့သည္..

တသမတ္တည္း စီးဆင္းေနျခင္းမရွိေသာ ဘဝရဲ႕ အခြင့္အေရးတခ်ဳိ႕ တုိ႔သည္လည္း အဆုိပါ တံခါးခ်ပ္ေတြလုိပင္ တြန္းဖြင့္ဝင္ရမလား ဆဲြဖြင့္ယူရမလား ေဝဖန္ပုိင္းျခားေနရတာႏွင့္တင္ ..

…..

ပင္ပန္းလွသည္…

ျပည့္စုံ

၄း၁၄ pm၊ ၅-၆-၂၀၁၃ (တနလၤာေန႔)